مفهوم غشاهای شبکه آمیخته؛ یعنی ترکیبی از ذرات جامد پخش شده درون ماتریس پلیمر؛ راهکاری موثر برای افزایش کارایی غشاهای پلیمری در جداسازی گاز است. در این دیدگاه، با ترکیب خواص مناسب نانوذرات معدنی با خواص فاز آلی پلیمر، میتوان به یک غشاء جداسازی گاز با تراوایی و گزینش پذیری بالا، مقاومت مکانیکی و شیمیایی خوب و فرآیندپذیری مناسب دست یافت. در این مقاله مروری، به عوامل موثر بر کارایی غشاهای شبکه آمیخته در جداسازی گاز، انواع غشاهای شبکه آمیخته از لحاظ ساختار و روش تشخیص آن، انواع روشهای ساخت این غشاها، همچنین انواع نانوذرات معدنی متداول در ساخت غشاهای شبکه آمیخته و نحوه تاثیر هرکدام بر عملکرد غشاء، انواع مورفولوژی فصل مشترک پلیمر/ ذره، مکانیسم های انتقال گاز درون غشاهای شبکه آمیخته، مهمترین مدلهای پیش بینی کننده عملکرد آن ها و در نهایت خط مشی آینده این دسته از غشاها پرداخته و درباره آنها بحث شده است.